Nadat Hansi Friedl in het eerste deel de misvatting over "krachttraining" uit de weg heeft geruimd en een inleiding tot atletische training heeft gegeven, kunnen we nu dieper op het onderwerp ingaan.
Waarom hebben atleten een goede atletische basis nodig, ongeacht hun prestatieniveau en hoe werkt het allemaal in het lichaam?
Ons lichaam is een waar wonder der natuur. Het heeft echter ook een zeer complexe structuur. Vooral wanneer het wordt blootgesteld aan urenlange monotone belasting, zoals bij fietsen, wordt het wondermechanisme op de proef gesteld. Er komen verbanden aan het licht waar oorzaak en gevolg niet altijd duidelijk zijn. Pijn in de voet kan bijvoorbeeld worden veroorzaakt door pijn in de wervelkolom en omgekeerd. Want welke (duur)sport je ook doet, het hele lichaam met al zijn spieren en gewrichten werkt altijd samen. En deze interactie moet geoefend worden. Immers, als het grote geheel moet werken, moet het ook op kleine schaal werken. Hansi weet het: "Je kunt alleen goed trainen en economisch bewegen met holistische stabiliteit."
Het maakt niet uit hoeveel kracht je uit je benen kunt ontwikkelen: Als de romp de kracht van de benen niet kan ondersteunen, glijd je over het zadel of beweeg je en span je te veel aan. Met andere woorden: Een goed getrainde spier kan veel kapot maken als hij niet stabiel is. Er bestaat een risico op gevolgschade, vaak in de wervelkolom of andere gewrichten. Ze worden aangegeven door een licht trekkend gevoel, maar stralen snel uit en kunnen erg pijnlijk worden.
Het grootste negatieve voorbeeld is een hernia. Zonder stabiliteit in de wervelkolom drukt de tussenwervelschijf op de zenuwen. De omliggende spieren raken erg gespannen en verhinderen beweging. Op dat moment helpen de grootste spieren niet als de kleine spiergroepen niet kunnen worden aangesproken en overbelast en dus gespannen zijn.
Bij lichte klachten wordt vaak geprobeerd het probleem onder controle te krijgen met fietsaanpassingen of andere aanpassingen. Dit heeft alleen zin met een intacte fysieke basis. "Naar je eigen lichaam kijken is vaak veel gemakkelijker en effectiever voor amateursporters, omdat deze schade kan worden gecorrigeerd met systematische training," suggereert Hansi. En ook zonder problemen of pijn is atletiektraining de moeite waard. Persoonlijke en fysieke ontwikkeling hoeft immers niet altijd in cijfers te worden uitgedrukt, maar is vaak pas op de lange termijn zichtbaar door duurzamere, gezondere trainingen die blessures voorkomen. En wie wil er nu niet actief kunnen blijven op oudere leeftijd?
Zoals bij alle bewegingen werken de hersenen als een controlecentrum voor het hele lichaam. Van hieruit worden de spieren aangestuurd die op hun beurt de gewrichten laten bewegen en ze in een stabiele as houden. Toch zijn het juist de kleine spieren die zorgen voor stabiliteit in bijvoorbeeld de wervelkolom en die de kracht en hefboomwerking moeten weerstaan die grote spieren kunnen genereren. Het probleem: We kunnen grote spieren relatief gemakkelijk controleren en trainen met zichtbare bewegingen. Met kleine spieren ziet het er heel anders uit. Deze zijn moeilijk bewust te controleren omdat ze alleen kleine, nauwelijks zichtbare bewegingen van het lichaam veroorzaken. Maar zelfs deze "evenwichtsspieren" kunnen nauwkeurig worden aangesproken met de juiste oefeningen. Vooral lichaamsbewustzijn en concentratie zijn hier vereist. Als de geest de kleine veranderingen en de daardoor verkregen stabiliteit bewust waarneemt, kan hij dit gevoel met consistente training onthouden en het onbewust beetje bij beetje oproepen tijdens de training op de fiets.
In de onderstaande video kun je zien hoe je dit doet. Deze oefeningen bouwen voort op deel 1 en vereisen enige oefening in atletische training. Als ze te veeleisend zijn, train dan nog een paar weken met deel 1 en verhoog dan geleidelijk de moeilijkheidsgraad. En let altijd op kleine bewegingen. Dan staat niets een lange en plezierige zomer in de weg!
