Nawet jeżeli wyciągu oparów w wielu kwestiach nie da się porównać z konwencjonalnym okapem wyciągowym, istnieje jeden aspekt, który ma zastosowanie do obu tych rozwiązań. Zarówno jak okapy, także i wyciągi oparów mogą pracować w dwóch trybach: w obiegu zamkniętym lub z odprowadzaniem powietrza na zewnątrz. W obu przypadkach opary z gotowania i pieczenia zostają pochłaniane przez wyciąg, co pozwala skutecznie pozbywać się zapachów i cząstek tłuszczu. Różnica leży natomiast w sposobie prowadzenia powietrza. W przypadku obiegu zamkniętego odsysane powietrze jest przeprowadzane przez wysokiej jakości filtr z węglem aktywnym (oczyszczanie, usuwanie cząsteczek zapachów) i wprowadzane z powrotem do pomieszczenia. W wersji z odprowadzaniem powietrza jest ono transportowane na zewnątrz. To, jaki wariant jest optymalny do danej kuchni, zależy od wielu czynników, w tym także od warunków strukturalnych. Z tego zestawienia zalet i wad obu systemów dowiesz się, na co musisz zwracać uwagę podczas podejmowania decyzji.
Ze względu na różne zasady działania, każdy system wyciągowy posiada inne właściwości, które nie pasują jednakowo do każdej kuchni. Porównanie obu trybów pracy pod względem najważniejszych punktów ułatwi podjęcie indywidualnej decyzji.
Okapy i wyciągi oparów z odprowadzaniem powietrza na zewnątrz usuwają z pomieszczenia wilgoć, która powstaje podczas gotowania. Inaczej jest w przypadku wyciągów z obiegiem zamkniętym. Takie rozwiązania pozbywają się resztek tłuszczu i zapachów podobnie jak odpowiedniki z odprowadzaniem powietrza, jednak nie eliminują pary wodnej. Dlatego przy użytkowaniu wyciągu z obiegiem zamkniętym ważne jest, aby zapewnić wystarczającą wymianę powietrza – na przykład przez otwarte okno lub automatycznie poprzez sterowaną instalację wentylacyjną. W przypadku systemów z odprowadzaniem powietrza na zewnątrz ważne jest natomiast, aby do wnętrza domu zawsze wpływać mogła wystarczająca ilość świeżego powietrza. Jest to szczególnie ważne, jeżeli w tym samym powietrzu znajduje się palenisko z zamkniętą lub otwartą komorą spalania, takie jak kominek, piecyk gazowy lub piec węglowy. Podczas jednoczesnej eksploatacji paleniska i wyciągu oparów niebezpieczne spaliny mogłyby przedostać się do pomieszczenia na skutek podciśnienia generowanego przez wyciąg z odprowadzaniem powietrza. W budynkach ze szczególnie szczelną przegrodą zewnętrzną niebezpieczeństwo to występuje nawet przy paleniskach z zamkniętą komorą spalania. Wyłącznik okienny zapobiega temu zagrożeniu. Dzięki niemu wyciąg oparów można włączyć tylko wtedy, kiedy okno jest otwarte i do pomieszczenia wpływa wystarczająco dużo świeżego powietrza. Przełącznik stykowy na oknie połączony jest przewodowo lub radiowo z silnikiem wyciągu oparów. Wyłącznik okienny działa jak czujnik: przesyła informację o położeniu skrzydła okiennego do odbiornika systemu odprowadzania. Jeżeli okno jest otwarte, wyciąg może się uruchomić.
Nie zawsze możliwe jest zastosowanie systemu odprowadzania powietrza. Jeżeli budynek jest nowy, można zapytać architekta, czy możliwe jest zamontowanie wyciągu z odprowadzaniem powietrza na zewnątrz. Ze względu na wymagane orurowanie oraz konieczność wykonania otworu w murze, montaż systemu z odprowadzaniem powietrza jest bardziej złożony w porównaniu do wyciągu oparów w obiegu zamkniętym. Dotyczy to zwłaszcza mieszkań wynajmowanych. Wówczas poza konsultacjami z planistą należy także uzyskać zezwolenie wynajmującego na montaż komponentów wyciągu. Są to zmiany strukturalne, dlatego właściciel domu lub mieszkania musi wyrazić na nie zgodę.
Zimą, podczas stosowania wyciągu z odprowadzaniem na zewnątrz, razem z oparami kuchennymi wydostaje się także ciepłe powietrze. Rezultat: utrata cennej energii. Zwłaszcza w domach pasywnych lub wyjątkowo szczelnych domach niskoenergetycznych może to mieć negatywny wpływ na bilans energetyczny. W przypadku nowych, dobrze izolowanych budynków eksperci budowlani zalecają więc stosowanie wyciągów oparów z obiegiem zamkniętym, nie zaś z odprowadzaniem powietrza. W niektórych nowych budynkach wyciągi z odprowadzaniem są nawet zabronione. Systemy BORA, w przeciwieństwie do konwencjonalnych wyciągów, pracują ze znacznie niższymi objętościami wyciągu, dzięki czemu na zewnątrz wydostaje się mniej powietrza z pomieszczenia. W szczelnych budynkach często lepiej sprawdzają się jednak wersje z obiegiem zamkniętym, ponieważ zazwyczaj montowane są ze sterowaną wentylacją. Automatyczne napowietrzanie i wentylacja umożliwiają bezpieczne odprowadzanie wilgoci – dzięki temu, a także dzięki wyciąganiu oparów w obiegu zamkniętym, powietrze w kuchni pozostaje świeże. Inaczej jest w starych budynkach; tam zazwyczaj zalecane są wyciągi z odprowadzaniem powietrza na zewnątrz. W starszych budynkach często występują duże różnice temperatur, co sprzyja kondensacji wody. Wyciąg z odprowadzaniem powietrza pozwala wtedy szybko wyprowadzić wilgoć z pomieszczenia.
Aby możliwe było efektywne usuwanie zapachów, wyciąg pracujący w obiegu zamkniętym wymaga nie tylko filtra tłuszczowego, lecz także filtra z węglem aktywnym lub specjalnego filtra powietrza obiegowego. W miarę intensywnego użytkowania, wyjątkowo duża powierzchnia filtra z węgla aktywnego nie jest już jednak w stanie całkowicie wchłaniać żądanych ilości cząsteczek zapachowych, a ostatecznie całkowicie traci skuteczność. Dlatego tak ważna jest regularna wymiana filtra powietrza obiegowego. Dzięki niej wyciąg oparów może wydajnie zapewniać świeże powietrze. Informacje na temat jego żywotności lub czasu pracy znaleźć można w instrukcji obsługi posiadanego systemu wyciągu oparów.
